De fractie van Leefbaar Rotterdam in Hoogvliet heeft een extra raadsvergadering verzocht. De extra raadsvergadering is nodig omdat de Leefbaar Rotterdam portefeuillehouder in Hoogvliet met de verantwoording voor Welzijn, Zorg, Onderwijs en S&R in Hoogvliet verzoekt om nog een extra jaar niet in Hoogvliet te hoeven wonen. Daar is ontheffing voor nodig. Die ontheffing
heeft ze het eerste jaar al gekregen van de politiek op 20 mei 2010 bij haar benoeming als portefeuillehouder. Er is in de gemeentewet van Rotterdam vastgelegd dat een bestuurder van een deelgemeente ook woonachtig moet zijn in de deelgemeente. Ingeborg en haar vriend Marco Pastors hebben dus een verhuisplicht naar Hoogvliet.
Ze motiveert haar verzoek door de aannemelijkheid, ondanks onzekerheden hieromtrent, van een definitief eind van de bestuursperiode over drie jaar, nu sprake is van wetsvoorstellen van het kabinet om de deelgemeentebesturen af te schaffen.
Fractievoorzitter van het CDA Hoogvliet, Alex Hallema geeft aan hier niet gelukkig mee te zijn. De argumentatie dat je je huis niet verkocht krijgt, is zelfs al geen steekhoudend argument meer vandaag de dag, maar de aannemelijkheid dat je functie er wellicht niet meer is in 2014 wel?
“Het wetsvoorstel is dus niet de reden, maar het feit dat haar functie er mogelijk in 2014 niet meer is. Dat roept nog veel meer vragen op, want is dit niet een vraag die bij iedere verkiezingen een rol speelt? Dat heet verkiezingen en dan zou het zomaar kunnen gebeuren dat je niet herkozen wordt. Dat is precies de reden dat DB-ers wachtgeld genieten. Hun inkomen is dus voor de komende jaren gegarandeerd.”
“De heer Smid en mevrouw Bekker zullen dezelfde afweging gemaakt hebben alvorens zij deze baan accepteerden. Natuurlijk woonden zij al in Hoogvliet, maar ja, dat weet je als je deze baan accepteert. Maar dat ze alle drie wisten dat het mogelijk eindigt in 2014, dat staat als een paal boven water. Je stapt ergens in, wetende dat je baan er mogelijk over 4 jaar niet meer is. Dat is de consequentie van politiek!”
“Ik ben er van overtuigd dat wonen in de gemeente die je bestuurt een vereiste is om je werk optimaal te kunnen doen. Hierdoor raak je bekend met de inwoners, het werkveld en de problematiek waar je de uitvoering over doet en ga je onderdeel uitmaken van de samenleving waarover je beslist.”
“De ontheffing is verleend door een meerderheid van de raad, maar ik ben nu al benieuwd naar de argumentatie voor 20 mei 2012!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten