In de nacht van 29 op 30 augustus botsen twee vrachtschepen op elkaar op de Noordzee. Op het ene schip breekt brand uit maar de bemanning kan op het schip blijven. Het andere schip, ‘Nikita, op weg naar Antwerpen, dobbert rond met een enorm gat aan de kant van de machinekamer. Drie containers raken los en 25 bemanningsleden moeten van boord. De kustwacht brengt ze aan wal en naar het boothuis.
Vanuit daar wordt de contactpersoon crisisbeheersing van SoZaWe rond 04.45 uur gebeld: of zij 25 zeelieden willen opvangen. Ze zijn geschrokken, koud en er zouden zieken zijn. Het hele protocol wordt in werking gezet. De collega’s van Stedelijke Zorg en Sport en Recreatie gaan op pad. Bij gebrek aan vervoer wordt er eentje door de politie in vliegende vaart ter plekke gebracht. Beheerder van locatie De Hoekse Steen in Hoek van Holland woont gelukkig heel dicht bij zijn werk en opent de deuren van zijn wijkcentrum. Het Rode Kruis komt met 25 bedden, die met vereende krachten in de sportzaal klaar worden gezet. Voor iedereen is er een ‘opfrisdoosje’ , handdoek en een fleecedeken.
Om 06.00 is de locatie gereed en komen de mannen binnen, op een paar na van Oekraïense afkomst en variërend in de leeftijd van net 17 tot 48 jaar. De politie neemt de kapitein en de eerste en tweede stuurman mee voor verhoor. De rest kan onder de douche. De beheerder zet koffie, smeert broodjes, krentenbollen en bakt friet. Coördinator Opvang belt zich suf; 2 plaatsvervangers ontfermen zich over de zieken. De wacht- en waakdienst van Directie Veilig onderhoudt op afstand het contact met de havenpolitie: de mannen moeten binnen blijven totdat de visa zijn geregeld. Gelukkig heeft een van de bemanningsleden zijn ‘crisistas’ mee weten te nemen. De laptop is ongeschonden en via de satelliet heeft hij verbinding met het netwerk en kan de nodige gegevens verstrekken. Ondertussen komt het bericht dat het zinkende schip is versleept. Als de mannen wakker zijn moeten zij hun adressen opgeven, zodat eventuele persoonlijke spullen nog geadresseerd kunnen worden via hun maatschappij.
Het Leger des Heils arriveert met drie grote zakken schone en draagbare kleding. De Engelse advocaat van de reder wordt ingevlogen, zijn Nederlandse collega volgt even later. Communicatie staat de journalist van de Hoekse krant te woord. Langzaam komen de mannen een beetje bij. Fris gedoucht en gestoken in de nieuwe outfits wachten zij gelaten op wat komen gaat. Via tele2 mogen ze allemaal een paar minuten naar huis bellen. Eindelijk het verlossende antwoord: om 13.30 uur worden ze opgehaald met twee taxibusjes en naar het Zeemanshuis gebracht. Daar ontfermt rederij MSC zich over hen. Snel ruimt het Rode Kruis de bedden op. De frituur gaat uit. Hoofd SZ wordt ingelicht, zij informeert de directeur en dankt iedereen voor de inzet. Via de andere telefoon doet directeur Sport en Recreatie hetzelfde. Na een korte evaluatie vertrekt iedereen naar huis.
Dit is Nederland op zijn best! Tenminste weer eens positieve berichten vanuit Hoek van Holland!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten